δισπίθαμος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δισπίθαμος	η	δισπίθαμη	το	δισπίθαμο
γενική	του	δισπίθαμου	της	δισπίθαμης	του	δισπίθαμου
αιτιατική	τον	δισπίθαμο	τη	δισπίθαμη	το	δισπίθαμο
κλητική		δισπίθαμε		δισπίθαμη		δισπίθαμο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δισπίθαμοι	οι	δισπίθαμες	τα	δισπίθαμα
γενική	των	δισπίθαμων	των	δισπίθαμων	των	δισπίθαμων
αιτιατική	τους	δισπίθαμους	τις	δισπίθαμες	τα	δισπίθαμα
κλητική		δισπίθαμοι		δισπίθαμες		δισπίθαμα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δισπίθαμος < ελληνιστική κοινή δισπίθαμος. Συγχρονικά αναλύεται σε (δις) δι- + σπιθαμ(ή) + -ος

Επίθετο

δισπίθαμος, -η, -ο

• που έχει μήκος δύο σπιθαμών

  άλλες μορφές: διπίθαμος (δημοτική)

Μεταφράσεις

    δισπίθαμος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δισπίθαμος	τὸ	δισπίθαμον
γενική	τοῦ/τῆς	δισπιθάμου	τοῦ	δισπιθάμου
δοτική	τῷ/τῇ	δισπιθάμῳ	τῷ	δισπιθάμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δισπίθαμον	τὸ	δισπίθαμον
κλητική ὦ!		δισπίθαμε		δισπίθαμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δισπίθαμοι	τὰ	δισπίθαμᾰ
γενική	τῶν	δισπιθάμων	τῶν	δισπιθάμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	δισπιθάμοις	τοῖς	δισπιθάμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	δισπιθάμους	τὰ	δισπίθαμᾰ
κλητική ὦ!		δισπίθαμοι		δισπίθαμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δισπιθάμω	τὼ	δισπιθάμω
γεν-δοτ	τοῖν	δισπιθάμοιν	τοῖν	δισπιθάμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δισπίθαμος (ελληνιστική κοινή) < (δίς) δι- + αρχαία ελληνική σπιθαμ(ή) + -ος

Επίθετο

δισπίθαμος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) που έχει μήκος δύο παλαμών

Πηγές

• δισπίθαμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.