δοκίμιον

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ δοκίμιον τὰ δοκίμι
      γενική τοῦ δοκιμίου τῶν δοκιμίων
      δοτική τῷ δοκιμί τοῖς δοκιμίοις
    αιτιατική τὸ δοκίμιον τὰ δοκίμι
     κλητική ! δοκίμιον δοκίμι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δοκιμίω
γεν-δοτ τοῖν  δοκιμίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
δοκίμιον, ήδη στον Ιπποκράτη[1] < δόκιμ(ος) + -ιον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: νέα ελληνικά: δοκίμιο με διαφορετική σημασία

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]

δοκίμιον, -'ου ουδέτερο

  1. εξέταση, δοκιμή
  2. (ελληνιστική κοινήσημ τρόπος ελέγχου

Άλλες μορφές

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη δόκιμος

Αναφορές

[επεξεργασία]
  1. «δοκίμιο» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.