δρύοψ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	δρῠοπ-
ονομαστική	ὁ	δρύοψ	οἱ	δρύοπες
γενική	τοῦ	δρύοπος	τῶν	δρυόπων
δοτική	τῷ	δρύοπῐ	τοῖς	δρύοψῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	δρύοπᾰ	τοὺς	δρύοπᾰς
κλητική ὦ!		δρύοψ		δρύοπες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δρύοπε
γεν-δοτ	τοῖν		δρυόποιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώνωψ' όπως «κώνωψ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δρύοψ < δρῦς + ὄψ (< ὁράω)

Ουσιαστικό

δρύοψ αρσενικό

• (πτηνό) είδος δρυοκολάπτη/ξυλοφαγά

Συγγενικά

• Δρύοψ
• → δείτε τις λέξεις δρῦς και ὁράω

Πηγές

• δρύοψ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δρύοψ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.