δυναμικόν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία 1

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	δυναμικόν	τὰ	δυναμικᾰ́
γενική	τοῦ	δυναμικοῦ	τῶν	δυναμικῶν
δοτική	τῷ	δυναμικῷ	τοῖς	δυναμικοῖς
αιτιατική	τὸ	δυναμικόν	τὰ	δυναμικᾰ́
κλητική ὦ!		δυναμικόν		δυναμικᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δυναμικώ
γεν-δοτ	τοῖν		δυναμικοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'φυτόν' όπως «φυτόν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δυναμικόν < αρχαία ελληνική δυναμικόν, ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου δυναμικός

Ουσιαστικό

δυναμικόν, -oῦ ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) το πιθανό, που είναι δυνατό να συμβεί

  ≠ αντώνυμα: ὑποστατικόν, ἐνεργητικόν

Ετυμολογία 2

δυναμικόν: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

δυναμικόν

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του δυναμικός
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δυναμικός