δυσανάγνωστος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δυσανάγνωστος	η	δυσανάγνωστη	το	δυσανάγνωστο
γενική	του	δυσανάγνωστου	της	δυσανάγνωστης	του	δυσανάγνωστου
αιτιατική	τον	δυσανάγνωστο	τη	δυσανάγνωστη	το	δυσανάγνωστο
κλητική		δυσανάγνωστε		δυσανάγνωστη		δυσανάγνωστο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δυσανάγνωστοι	οι	δυσανάγνωστες	τα	δυσανάγνωστα
γενική	των	δυσανάγνωστων	των	δυσανάγνωστων	των	δυσανάγνωστων
αιτιατική	τους	δυσανάγνωστους	τις	δυσανάγνωστες	τα	δυσανάγνωστα
κλητική		δυσανάγνωστοι		δυσανάγνωστες		δυσανάγνωστα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυσανάγνωστος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δυσανάγνωστος (δυσνόητο σύγγραμμα), σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική illisible Μορφολογικά αναλύεται σε δυσ- + ανά- + γνω- (όπως γνωστός΄, ανάγνωση)

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.saˈna.ɣno.stos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δυ‐σα‐νά‐γνω‐στος

παλιότερος συλλαβισμός : δυσ‐α‐νά‐γνω‐στος

Επίθετο

δυσανάγνωστος, -η, -ο

• που είναι δύσκολο να διαβαστεί, που κάποιος δεν μπορεί να το αναγνώσει εύκολα

Αντώνυμα

• ευανάγνωστος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις δύσκολος, ανάγνωση, ανά, γνώση και γνωρίζω

Μεταφράσεις

    δυσανάγνωστος

γαλλικά : illisible (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δυσανάγνωστος	τὸ	δυσανάγνωστον
γενική	τοῦ/τῆς	δυσαναγνώστου	τοῦ	δυσαναγνώστου
δοτική	τῷ/τῇ	δυσαναγνώστῳ	τῷ	δυσαναγνώστῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δυσανάγνωστον	τὸ	δυσανάγνωστον
κλητική ὦ!		δυσανάγνωστε		δυσανάγνωστον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δυσανάγνωστοι	τὰ	δυσανάγνωστᾰ
γενική	τῶν	δυσαναγνώστων	τῶν	δυσαναγνώστων
δοτική	τοῖς/ταῖς	δυσαναγνώστοις	τοῖς	δυσαναγνώστοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	δυσαναγνώστους	τὰ	δυσανάγνωστᾰ
κλητική ὦ!		δυσανάγνωστοι		δυσανάγνωστᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δυσαναγνώστω	τὼ	δυσαναγνώστω
γεν-δοτ	τοῖν	δυσαναγνώστοιν	τοῖν	δυσαναγνώστοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυσανάγνωστος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική δυσ- + ἀνά- + θέμα γνω- + -σ--τος, όπως στο ἀνάγνωστος, γνωστός.

Επίθετο

δυσανάγνωστος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) που δεν μπορεί να διαβαστεί, δυσανάγνωστος

  → δείτε και τη λέξη δύσγνωστος

Πηγές

• δυσανάγνωστος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.