δυσκοιλιότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δυσκοιλιότης	αἱ	δυσκοιλιότητες
γενική	τῆς	δυσκοιλιότητος	τῶν	δυσκοιλιοτήτων
δοτική	τῇ	δυσκοιλιότητι	ταῖς	δυσκοιλιότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	δυσκοιλιότητα	τὰς	δυσκοιλιότητᾰς
κλητική ὦ!		δυσκοιλιότης		δυσκοιλιότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσκοιλιότης (μαρτυρείται από το 1856) < δυσκοίλι(ος) + -ότης

Ουσιαστικό

δυσκοιλιότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η δυσκοιλιότητα