δυσπορία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δυσπορίᾱ	αἱ	δυσπορίαι
γενική	τῆς	δυσπορίᾱς	τῶν	δυσποριῶν
δοτική	τῇ	δυσπορίᾳ	ταῖς	δυσπορίαις
αιτιατική	τὴν	δυσπορίᾱν	τὰς	δυσπορίᾱς
κλητική ὦ!		δυσπορίᾱ		δυσπορίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δυσπορίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		δυσπορίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσπορία < δυσ- + -πορία ( < πόρος)

Ουσιαστικό

δυσπορία θηλυκό

• δυσκολία στο πέρασμα, στη διάβαση

  δυπορία τοῦ ποταμοῦ

Πηγές

• δυσπορία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.