δόκιμος

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δόκιμος	η	δόκιμη	το	δόκιμο
γενική	του	δόκιμου	της	δόκιμης	του	δόκιμου
αιτιατική	τον	δόκιμο	τη	δόκιμη	το	δόκιμο
κλητική		δόκιμε		δόκιμη		δόκιμο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δόκιμοι	οι	δόκιμες	τα	δόκιμα
γενική	των	δόκιμων	των	δόκιμων	των	δόκιμων
αιτιατική	τους	δόκιμους	τις	δόκιμες	τα	δόκιμα
κλητική		δόκιμοι		δόκιμες		δόκιμα
Συγκρίνετε με την κλίση του ουσιαστικού δόκιμος.
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δόκιμος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δόκιμος < δοκέω, -ῶ. Για τον «δόκιμο μοναχό», μεσαιωνική σημασία.

Επίθετο

δόκιμος, -η, -ο

1. που περνά από ένα δοκιμαστικό στάδιο πριν αποκτήσει τα πλήρη προνόμια και υποχρεώσεις της θέσης του

   ↪ οι δόκιμοι αξιωματικοί

   ↪ δόκιμος μοναχός

   ↪ δόκιμος δημόσιος υπάλληλος

   → δείτε και τις λέξεις εκπαιδευόμενος, μαθητευόμενος και υποψήφιος

2. που έχει δοκιμαστεί, που έχει αποδείξει τις ικανότητές του

   ↪ δόκιμος συγγραφέας

   ≈ συνώνυμα: κλασικός → δείτε και τη λέξη έγκριτος

3. (για λέξεις και φράσεις) αποδεκτός επειδή έχει χρησιμοποιηθεί από αναγνωρισμένους συγγραφείς

   ≠ αντώνυμα: αδόκιμος

4. (πληροφορική) βεβαιωμένης υποστατότητας (πχ. κόμβος που όντως διασυνδέει υπερπληροφορία [υπερκείμενα, υπερμέσα κτλ.])

Συγγενικές λέξεις

• δόκιμα (στην καθαρεύουσα: δοκίμως)
• δέχομαι

Μεταφράσεις

    δοκιμασμένος, αναγνωρισμένος

γαλλικά : classique (fr) (για τους auteurs classiques), éprouvé (fr)

    δόκιμος δημόσιος υπάλληλος

γαλλικά : stagiaire (fr) (αρσενικό και θυλικό)

Ετυμολογία 2

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δόκιμος	οι	δόκιμοι
γενική	του	δόκιμου & δοκίμου	των	δόκιμων & δοκίμων
αιτιατική	τον	δόκιμο	τους	δόκιμους & δοκίμους
κλητική		δόκιμε		δόκιμοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι. Συγκρίνετε με την κλίση του επιθέτου δόκιμο.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δόκιμος, ουσιαστικοποιημένο αρσενικό του επιθέτου δόκιμος

Ουσιαστικό

δόκιμος αρσενικό (θηλυκό δόκιμη)

1. (στρατιωτικός όρος) ο δόκιμος αξιωματικός: έφεδρος που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία περνώντας από ένα δοκιμαστικό στάδιο πριν πάρει το βαθμό του ανθυπολοχαγού

   ↪ ο καινούριος δόκιμος τοποθετήθηκε στο 3ο Γραφείο

2. (θρησκεία) λαϊκός που περνά κάποιο διάστημα δοκιμαζόμενος, προκειμένου να ενταχθεί μόνιμα ως μοναχός σε μια μοναστική κοινότητα

Δείτε επίσης

• μαθητευόμενος

Μεταφράσεις

    εκπαιδευόμενος αξιωματικός

αγγλικά : cadet (en)

    μοναχός

αγγλικά : novice (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

δόκιμος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

δόκιμος

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί) → ζητούμενο λήμμα

Συγγενικές λέξεις

• δοκέω

Πηγές

• «δόκιμος» - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• «δόκιμος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «δόκιμος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.