δόκιμος

Δείτε επίσης : δοκιμή, δοκίμι, δοκίμιο

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	δόκιμος	δόκιμοι
γενική	δοκίμου & δόκιμου	δοκίμων & δόκιμων
αιτιατική	δόκιμο	δοκίμους & δόκιμους
κλητική	δόκιμε	δόκιμοι

Ετυμολογία

δόκιμος < αρχαία ελληνική δόκιμος < δοκέω, -ῶ

Επίθετο

δόκιμος αρσενικό, δόκιμη θηλυκό, δόκιμο ουδέτερο

1. που περνά από ένα δοκιμαστικό στάδιο πριν αποκτήσει τα πλήρη προνόμια και υποχρεώσεις της θέσης του

   οι δόκιμοι αξιωματικοί

   δόκιμος μοναχός

   δόκιμος δημόσιος υπάλληλος

   βλέπε και μαθητευόμενος

2. που έχει δοκιμαστεί, που έχει αποδείξει τις ικανότητές του

   δόκιμος συγγραφέας

   συνώνυμα: κλασικός

3. (για λέξεις και φράσεις) αποδεκτός επειδή έχει χρησιμοποιηθεί από αναγνωρισμένους συγγραφείς

   αντώνυμα: αδόκιμος

4. (πληροφορική) βεβαιωμένης υποστατότητας (πχ. κόμβος που όντως διασυνδέει υπερπληροφορία [υπερκείμενα, υπερμέσα κτλ.])

Συγγενικές λέξεις

• δόκιμα (στην καθαρεύουσα: δοκίμως)
• δέχομαι

Μεταφράσεις

    δοκιμασμένος, αναγνωρισμένος

γαλλικά : classique (fr) (για τους auteurs classiques), éprouvé (fr)

Ουσιαστικό

δόκιμος αρσενικό (πληθυντικός : δόκιμοι)

1. ο δόκιμος αξιωματικός: έφεδρος που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία περνώντας από ένα δοκιμαστικό στάδιο πριν πάρει το βαθμό του ανθυπολοχαγού

   ο καινούριος δόκιμος τοποθετήθηκε στο 3ο Γραφείο

2. (θρησκεία) λαϊκός που περνά κάποιο διάστημα δοκιμαζόμενος, προκειμένου να ενταχθεί μόνιμα ως μοναχός σε μια μοναστική κοινότητα

   θηλυκό: δόκιμη

Δείτε επίσης

• μαθητευόμενος

Μεταφράσεις

    εκπαιδευόμενος

αγγλικά : cadet (en)

    μοναχός

αγγλικά : novice (en)