δόντι

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	δόντι	δόντια
γενική	δοντιού	δοντιών
αιτιατική	δόντι	δόντια
κλητική	δόντι	δόντια

Ετυμολογία

δόντι < μεσαιωνική ελληνική δόντιον < αρχαία ελληνική ὀδόντιον < υποκοριστικό του ὀδούς < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *h₃dénts, *h₃dónts

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈðɔn.di/

Ουσιαστικό

δόντι ουδέτερο

1. καθένα από τα οστά της κοιλότητας του στόματος των ανθρώπων, αλλά και των θηλαστικών γενικότερα, τα οποία φυτρώνουν στις σιαγόνες και χρησιμεύουν κυρίως στον τεμαχισμό και το μάσημα της τροφής
2. αιχμηρή και συνήθως σκληρή προεξοχή αντικειμένου, το οδόντωμα

   τα δόντια της χτένας

   τα δόντια του γραναζιού

3. (μεταφορικά) το μέσο άσκησης επιρροής

   έχει δόντι

Εκφράσεις

• δείχνω τα δόντια: απειλώ, φοβερίζω

  Ο νέος κορονοϊός της Μέσης Ανατολής δείχνει απειλητικά τα «δόντια» του στην ανθρωπότητα (*)

• έξω από τα δόντια : χωρίς υπεκφυγές, απερίφραστα
• οπλισμένος μέχρι τα δόντια : βαριά οπλισμένος
• τρίζω τα δόντια : απειλώ, φοβερίζω

Συγγενικές λέξεις

• ξεδοντιάζω
• δοντάκι
• οδοντικός
• οδοντωτός

Σύνθετα

• οδοντοτεχνίτης
• οδοντιατρικός
• οδοντίατρος
• οδοντοστοιχία

Δείτε επίσης

• δόντι στη Βικιπαίδεια

Μεταφράσεις

    δόντι

αγγλικά : tooth (en) αραβικά : سِنّ (ar) (sinn) βουλγαρικά : зъб (bg) (zəb), зъби (bg) (zəbi) βρετονικά : dant (br), dent (br) (1) γαλλικά : dent (fr) (1,2,3) γερμανικά : Zahn (de), Zähne (de) (1,3), Sägezahn (de) (2) γκουαρανί : ãi (gn) (t-) (1) δανικά : tand (da), tänder (da) (1,2) εβραϊκά : שן (he) (shén) (1) εσθονικά : hammas (et) (1) ιαπωνικά : 歯 (ja) (は, ha) (1) χίντι : दांत़ (hi) (daant) (1,2,3) ινδονησιακά : gigi (id) (1) ιντερλίνγκουα : dente (ia) (1) ισπανικά : diente (es) (1,2,3) ιταλικά : dente (it) (1) κινεζικά : 牙齒 (zh) (yáchǐ) κορεατικά : 이 (ko) (i)(1), tr=ippal (1) κουρδικά : didan (ku), diran (ku) κροατικά : zub (hr), zubi (hr)

λατινικά : dens (la), dentis (la) νορβηγικά : tann (no) (1,2) ολλανδικά : tand (nl) (1,2,3), zaagtand (2) ουγγρικά : fog (hu) ουκρανικά : зуб (uk) (zub), зуби (uk) (zúby) (1) πολωνικά : ząb (pl) πορτογαλικά : dente (pt) (1) ρουμανικά : dinte (ro) ρωσικά : зуб (ru) (zub) αρσενικό, зубы (zúby) (1) σερβικά : зуб (sr) (zub) αρσενικό, зуби (zúbi) (1) σλοβακικά : zub (sk), zuby (sk) σουαχίλι : jino (sw), meno (sw) (5/6) (1) σουηδικά : tand (sv) (1,2) ταϊλανδικά : กราม (th) (graam), ฟันกราม (th) (fan graam), ทันต์ (than dtà), ') (1); ฟัน (fan) (1,2,3) τουρκικά : diş (tr), dişler (tr) (1) τσεχικά : zub (cs) φινλανδικά : hammas (fi) (1,2,3) οτζίμπουε : -bid, -bidan τοκ πίσιν : tis (tpi) (1)