δόσιμον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

δόσιμον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου δόσιμος (ελληνιστική κοινή ). Μορφολογικά αναλύεται σε (δίδω) δοσ- + -ιμον.

Ουσιαστικό

δόσιμον ουδέτερο ή δόσιμο

1. δωρεά, προσφορά

   ≈ συνώνυμα: δόσις, δόσμαν, τὰ δώσια, → δείτε και  δίδω χάρισμαν

2. φόρος

   ≈ συνώνυμα: δόσις

3. χτύπημα

   ≈ συνώνυμα: δόσις, δόσμαν, τὰ δώσια

Κλιτικοί τύποι

• δοσίματα (πληθυντικός)

Συγγενικά

ἀποδόσιμον ἐνδόσιμον δός (ουδέτερο) δόσις, δόση, ἔδοσις δόσμαν, δόσμα δοσμός δώσια, δόσια (πληθυντικός)

με το δόσιμος ἀντιδόσιμος ἐκδόσιμος μεταδόσιμος

→ και δείτε τη λέξη δίδω

Πηγές

• δόσιμον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• δόσιμον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].