εκδίδω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εκδίδω < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐκδίδωμι (παραδίνω)

(έκδοση παλαιότερης συγγραφής) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική éditer και αγγλική edit

(σύνταξη επίσημου εγγράφου) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική émettre, délivrer

(νομικός όρος) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική extrader^[1]

Προφορά

ΔΦΑ : /ekˈði.ðo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : εκ‐δί‐δω

Ρήμα

εκδίδω, πρτ.: εξέδιδα, στ.μέλλ.: θα εκδώσω, αόρ.: εξέδωσα/εξέδωκα, παθ.φωνή: εκδίδομαι, π.αόρ.: εκδόθηκα/εξεδόθην, μτχ.π.π.: εκδομένος/εκδεδομένος

τυπώνω κάτι και το κυκλοφορώ, το δημοσιεύω σε έντυπη μορφή
(ειδικότερα) πραγματοποιώ επιμέλεια ή διορθώσεις σε παλαιότερο έγγραφο το οποίο κυκλοφορεί ξανά
ανακοινώνω απόφαση
(νομικός όρος) συλλαμβάνω αλλοδαπό εγκληματία και τον παραδίνω στην αστυνομία της χώρας του
συντάσσω επίσημο έγγραφο και το παραδίδω στον αιτούντα
κάνω μια γυναίκα πόρνη και της βρίσκω πελατεία επί πληρωμή
≈ συνώνυμα: εκπορνεύω

Συγγενικά

εκδίδομαι
εκδίδων (αυτός που εκδίδει)
εκδιδόμενος (αυτός που εκδίδεται)
εκδούς (αυτός που εξέδωσε)
εκδοθείς (αυτός που εκδόθηκε)
εκδομένος/εκδεδομένος (αυτός που έχει εκδοθεί)

Εκφράσεις

της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα: (αρχαιοπρεπές, ευφημιστικό, χιουμοριστικό) της πουτάνας το κάγκελο

Κλίση

Δεύτερος λόγιος τύπος του ενεργητικού αορίστου: εξέδωκα
Δεύτερος λόγιος τύπος του παθητικού αορίστου: εξεδόθην
Δεύτερος λόγιος τύπος μετοχής παθητικού παρακειμένου: εκδεδομένος

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εκδίδω	εξέδιδα	θα εκδίδω	να εκδίδω		εκδίδοντας
β' ενικ.	εκδίδεις	εξέδιδες	θα εκδίδεις	να εκδίδεις	έκδιδε
γ' ενικ.	εκδίδει	εξέδιδε	θα εκδίδει	να εκδίδει
α' πληθ.	εκδίδουμε	εκδίδαμε	θα εκδίδουμε	να εκδίδουμε
β' πληθ.	εκδίδετε	εκδίδατε	θα εκδίδετε	να εκδίδετε	εκδίδετε
γ' πληθ.	εκδίδουν(ε)	εξέδιδαν εκδίδαν(ε)	θα εκδίδουν(ε)	να εκδίδουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εξέδωσα	θα εκδώσω	να εκδώσω		εκδώσει
β' ενικ.		εξέδωσες	θα εκδώσεις	να εκδώσεις	έκδωσε
γ' ενικ.		εξέδωσε	θα εκδώσει	να εκδώσει
α' πληθ.		εκδώσαμε	θα εκδώσουμε	να εκδώσουμε
β' πληθ.		εκδώσατε	θα εκδώσετε	να εκδώσετε	εκδώστε
γ' πληθ.		εξέδωσαν εκδώσαν(ε)	θα εκδώσουν(ε)	να εκδώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω εκδώσει	είχα εκδώσει	θα έχω εκδώσει	να έχω εκδώσει
β' ενικ.	έχεις εκδώσει	είχες εκδώσει	θα έχεις εκδώσει	να έχεις εκδώσει	έχε εκδομένο
γ' ενικ.	έχει εκδώσει	είχε εκδώσει	θα έχει εκδώσει	να έχει εκδώσει
α' πληθ.	έχουμε εκδώσει	είχαμε εκδώσει	θα έχουμε εκδώσει	να έχουμε εκδώσει
β' πληθ.	έχετε εκδώσει	είχατε εκδώσει	θα έχετε εκδώσει	να έχετε εκδώσει	έχετε εκδομένο
γ' πληθ.	έχουν εκδώσει	είχαν εκδώσει	θα έχουν εκδώσει	να έχουν εκδώσει
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί)
Παρακείμενος	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) εκδομένο
Υπερσυντέλικος	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) εκδομένο
Συντελ. Μέλλ.	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) εκδομένο
Υποτακτική	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) εκδομένο

Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εκδίδομαι	εκδιδόμουν(α)	θα εκδίδομαι	να εκδίδομαι		εκδιδόμενος
β' ενικ.	εκδίδεσαι	εκδιδόσουν(α)	θα εκδίδεσαι	να εκδίδεσαι	εκδίδου
γ' ενικ.	εκδίδεται	εκδιδόταν(ε)	θα εκδίδεται	να εκδίδεται
α' πληθ.	εκδιδόμαστε	εκδιδόμαστε εκδιδόμασταν	θα εκδιδόμαστε	να εκδιδόμαστε
β' πληθ.	εκδίδεστε	εκδιδόσαστε εκδιδόσασταν	θα εκδίδεστε	να εκδίδεστε	εκδίδεστε
γ' πληθ.	εκδίδονται	εκδίδονταν εκδιδόντουσαν	θα εκδίδονται	να εκδίδονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εκδόθηκα	θα εκδοθώ	να εκδοθώ		εκδοθεί
β' ενικ.		εκδόθηκες	θα εκδοθείς	να εκδοθείς	εκδώσου
γ' ενικ.		εκδόθηκε	θα εκδοθεί	να εκδοθεί
α' πληθ.		εκδοθήκαμε	θα εκδοθούμε	να εκδοθούμε
β' πληθ.		εκδοθήκατε	θα εκδοθείτε	να εκδοθείτε	εκδοθείτε
γ' πληθ.		εκδόθηκαν εκδοθήκαν(ε)	θα εκδοθούν(ε)	να εκδοθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω εκδοθεί	είχα εκδοθεί	θα έχω εκδοθεί	να έχω εκδοθεί		εκδομένος
β' ενικ.	έχεις εκδοθεί	είχες εκδοθεί	θα έχεις εκδοθεί	να έχεις εκδοθεί
γ' ενικ.	έχει εκδοθεί	είχε εκδοθεί	θα έχει εκδοθεί	να έχει εκδοθεί
α' πληθ.	έχουμε εκδοθεί	είχαμε εκδοθεί	θα έχουμε εκδοθεί	να έχουμε εκδοθεί
β' πληθ.	έχετε εκδοθεί	είχατε εκδοθεί	θα έχετε εκδοθεί	να έχετε εκδοθεί
γ' πληθ.	έχουν εκδοθεί	είχαν εκδοθεί	θα έχουν εκδοθεί	να έχουν εκδοθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι εκδομένος - είμαστε, είστε, είναι εκδομένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν εκδομένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν εκδομένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι εκδομένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι εκδομένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι εκδομένος - να είμαστε, να είστε, να είναι εκδομένοι