εκμηδένιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκμηδένιση	οι	εκμηδενίσεις
γενική	της	εκμηδένισης*	των	εκμηδενίσεων
αιτιατική	την	εκμηδένιση	τις	εκμηδενίσεις
κλητική		εκμηδένιση		εκμηδενίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκμηδενίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκμηδένιση < (μαρτυρείται από το 1871) εκμηδενίζω

Ουσιαστικό

εκμηδένιση θηλυκό

• άλλη μορφή του εκμηδενισμός

Μεταφράσεις

• αγγλικά : annihilation ^(en)