εκτράχυνση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκτράχυνση	οι	εκτραχύνσεις
γενική	της	εκτράχυνσης*	των	εκτραχύνσεων
αιτιατική	την	εκτράχυνση	τις	εκτραχύνσεις
κλητική		εκτράχυνση		εκτραχύνσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκτραχύνσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκτράχυνση < εκτραχύνω + -ση

Ουσιαστικό

εκτράχυνση θηλυκό

• (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εκτραχύνω

Μεταφράσεις

    εκτράχυνση