ενδοτικότητα

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η ενδοτικότητα οι ενδοτικότητες
      γενική της ενδοτικότητας των ενδοτικοτήτων
    αιτιατική την ενδοτικότητα τις ενδοτικότητες
     κλητική ενδοτικότητα ενδοτικότητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ενδοτικότητα < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἐνδοτικότης (μαρτυρείται από το 1883) (ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης αναφέρει 1887[1], ενώ ο Στέφανος Κουμανούδης[2] 1890)
Μορφολογικά, < ενδοτικ(ός) + -ότης > -ότητα[3]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /en.ðo.tiˈko.ti.ta/
τυπογραφικός συλλαβισμός: εν‐δο‐τι‐κό‐τη‐τα

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

ενδοτικότητα θηλυκό

  1. (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ενδίδω / υποχωρώ
     συνώνυμα: υποχωρητικότητα, συμβιβαστικότητα
    άλλες μορφές: ενδοτισμός[4]
  2. (κατ’ επέκταση) (λόγιο) ευκαμψία, ελαστικότητα
  3. (ιατρική) (σταδιακή) υποχώρηση
    βελτιώνεται η ενδοτικότητα των τοιχωμάτων των αρτηριών
  4. (τεχνολογία, μηχανολογία) ελαστικότητα, ειδική ρύθμιση μιας σύνδεσης, ώστε να παρουσιάζει ανοχές σε ορισμένες κινήσεις
    ※  Μια ανάρτηση με σωστή ενδοτικότητα επιτρέπει την προς τα πίσω κίνηση των τροχών στις λακκούβες, αλλά όχι την εγκάρσια κίνηση των τροχών στις στροφές. (www.4troxoi.gr)

Συγγενικά[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
  2. σελ. 367, Τόμος Α΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
  3. ενδοτικότητα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  4. ενδοτικότηταΧαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)