εντροπή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εντροπή	οι	εντροπές
γενική	της	εντροπής	των	εντροπών
αιτιατική	την	εντροπή	τις	εντροπές
κλητική		εντροπή		εντροπές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εντροπή < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἐντροπή

Προφορά

ΔΦΑ : /en.dɾoˈpi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ντρο‐πή

Ουσιαστικό

εντροπή θηλυκό

• άλλη μορφή του ντροπή

  ※  Παρασταίνεται ὁ Ἰμπραΐμ Πασᾶς συλλογιζόμενος τὴ σημαντικότητα τῆς γῆς, τὴν ὁποία θέλει νὰ κυριέψῃ, καὶ τὸν πόνο καὶ τὴν ἐντροπή του ἂν δὲν τὸ κατορθώσῃ. (Διονύσιος Σολωμός, Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, σχεδίασμα Β)