εξάντληση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εξάντληση	οι	εξαντλήσεις
γενική	της	εξάντλησης*	των	εξαντλήσεων
αιτιατική	την	εξάντληση	τις	εξαντλήσεις
κλητική		εξάντληση		εξαντλήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εξαντλήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εξάντληση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐξάντλησις (καταιονισμός) < αρχαία ελληνική ἐξαντλέω / ἐξαντλῶ < ἀντλέω < ἄντλος (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική épuisement)

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈksand.li.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξάντ‐λη‐ση

παλιότερος συλλαβισμός : εξ‐άντ‐λη‐ση

Ουσιαστικό

εξάντληση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εξαντλώ
  1. το τελείωμα κάποιων πραγμάτων, επειδή καταναλώθηκαν ή χρησιμοποιήθηκαν
  2. η υπέρμετρη μείωση μέχρις εξαφανίσεως
  3. η εξασθένιση, η μείωση της αντοχής
  4. η αναλυτική πραγμάτευση ή έρευνα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις εξαντλώ και αντλώ

Μεταφράσεις

    εξάντληση

αγγλικά : exhaustion (en), depletion (en) γαλλικά : épuisement (fr), exténuation (fr)