εξαχθείς
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
↓ πτώσεις | ενικός | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
ονομαστική | ο | εξαχθείς | η | εξαχθείσα | το | εξαχθέν |
γενική | του | εξαχθέντος & εξαχθέντα1 |
της | εξαχθείσας & εξαχθείσης* |
του | εξαχθέντος |
αιτιατική | τον | εξαχθέντα | την | εξαχθείσα | το | εξαχθέν |
κλητική | εξαχθείς | εξαχθείσα | εξαχθέν | |||
↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
ονομαστική | οι | εξαχθέντες | οι | εξαχθείσες | τα | εξαχθέντα |
γενική | των | εξαχθέντων | των | εξαχθεισών | των | εξαχθέντων |
αιτιατική | τους | εξαχθέντες | τις | εξαχθείσες | τα | εξαχθέντα |
κλητική | εξαχθέντες | εξαχθείσες | εξαχθέντα | |||
Οι αρχαίες καταλήξεις για τα τρία γένη: -είς -εῖσα, -έν 1 νεότερος τύπος * παλιότερος λόγιος τύπος | ||||||
ομάδα 'πληγείς', Κατηγορία όπως «παρευρεθείς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- εξαχθείς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐξαχθείς, μετοχή παθητικού αορίστου του ρήματος ἐξάγω
Μετοχή[επεξεργασία]
εξαχθείς, -είσα, -έν
- (λόγιο) που εξάχθηκε
- ↪ ο εξαχθείς φρονιμίτης
- ↪ τα λαθραίως εξαχθέντα αγάλματα
- ↪ ως παρανόμως εξαχθείσες από την ελληνική επικράτεια.
- ↪ το εξαχθέν υπόλοιπο / αποτέλεσμα
- ↪ τα εξαχθέντα συμπεράσματα
Συγγενικά[επεξεργασία]
- → δείτε τη λέξη εξάγω
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
δόντι
Κατηγορίες:
- Μετοχές που κλίνονται όπως η ομάδα 'πληγείς' (νέα ελληνικά)
- Μετοχές που κλίνονται όπως το 'παρευρεθείς' (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Μετοχές παθητικού αορίστου (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Μετοχές (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Λόγιοι όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)