εξιδανικευτικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	εξιδανικευτικός	εξιδανικευτική	εξιδανικευτικό
γενική	εξιδανικευτικού	εξιδανικευτικής	εξιδανικευτικού
αιτιατική	εξιδανικευτικό	εξιδανικευτική	εξιδανικευτικό
κλητική	εξιδανικευτικέ	εξιδανικευτική	εξιδανικευτικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	εξιδανικευτικοί	εξιδανικευτικές	εξιδανικευτικά
γενική	εξιδανικευτικών	εξιδανικευτικών	εξιδανικευτικών
αιτιατική	εξιδανικευτικούς	εξιδανικευτικές	εξιδανικευτικά
κλητική	εξιδανικευτικοί	εξιδανικευτικές	εξιδανικευτικά

Ετυμολογία

εξιδανικευτικός < εξιδανικεύω + -ικός

Επίθετο

εξιδανικευτικός, -ή, -ό

• που έχει σχέση με την εξιδανίκευση ή αναφέρεται σ’ αυτήν

Συνώνυμα

• ιδεαλιστικός

Μεταφράσεις

    εξιδανικευτικός