εξομολογητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εξομολογητής	οι	εξομολογητές
γενική	του	εξομολογητή	των	εξομολογητών
αιτιατική	τον	εξομολογητή	τους	εξομολογητές
κλητική		εξομολογητή		εξομολογητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εξομολογητής < εξομολογώ, εξομολογη- + -τής

Προφορά

ΔΦΑ : /e.kso.mo.lo.ʝiˈtis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξο‐μο‐λο‐γη‐τής

Ουσιαστικό

εξομολογητής αρσενικό

1. (χριστιανισμός) ο ιερέας που τελεί το μυστήριο της εξομολόγησης

   ≈ συνώνυμα: εξομολόγος

2. οποιοσδήποτε παροτρύνει κάποιον να του αποκαλύψει τις σκέψεις του ή προσωπικά του μυστικά για να ανακουφιστεί

Συγγενικά

• εξομολογώ
• εξομολόγηση

Μεταφράσεις

    εξομολογητής

αγγλικά : confessor (en) γαλλικά : confesseur (fr) ισπανικά : confesor (es) πολωνικά : spowiednik (pl)