επίκλυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επίκλυση	οι	επικλύσεις
γενική	της	επίκλυσης*	των	επικλύσεων
αιτιατική	την	επίκλυση	τις	επικλύσεις
κλητική		επίκλυση		επικλύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επικλύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίκλυση < αρχαία ελληνική ἐπίκλυσις

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈpi.kli.si/

Ουσιαστικό

επίκλυση θηλυκό

• η υπερχείλιση, η πλημμύρα

οι συνεχείς επικλύσεις του ποταμού κατέστρεψαν τη φετινή παραγωγή

Μεταφράσεις

    επίκλυση