επίρρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επίρρωση	οι	επιρρώσεις
γενική	της	επίρρωσης*	των	επιρρώσεων
αιτιατική	την	επίρρωση	τις	επιρρώσεις
κλητική		επίρρωση		επιρρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιρρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίρρωση < αρχαία ελληνική ἐπίρρωσις < ἐπιρρωνύω < ἐπί + ῥωννύω (= ισχύω, ενδυναμώνω, τονώνω)

Ουσιαστικό

επίρρωση θηλυκό

1. ενίσχυση
2. ενδυνάμωση

   Ο λόγος που επικαλέστηκε εις επίρρωση αυτού του αιτήματος ήταν ότι...

3. (μεταφορικά) επιβεβαίωση

   προς επίρρωση των λόγων τους

Αντώνυμα

• εξασθενίζω
• αποδυναμώνω

Μεταφράσεις

    επίρρωση

γαλλικά : corroboration (fr)