επίσταση

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η επίσταση οι επιστάσεις
      γενική της επίστασης* των επιστάσεων
    αιτιατική την επίσταση τις επιστάσεις
     κλητική επίσταση επιστάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιστάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

επίσταση < καθαρεύουσα ἐπίστασις < αρχαία ελληνική ἐπίστᾰσις (σταμάτημα, επιμέλεια, επιστασία) < ἐφίστημι
για τη βιολογία < λόγιο ενδογενές δάνειο: αγγλική epistasis < αρχαία ελληνική ἐπίστᾰσις

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /eˈpi.sta.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πί‐στα‐ση

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

επίσταση θηλυκό

  1. (λόγιο) το σταμάτημα, στάση, έμφραξη[1]
  2. (γενετική) η τροποποίηση του φαινότυπου ενός γονιδίου από επίδραση άλλου μη αλληλόμορφου

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    βιολογία

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ↑ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964). Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Αθήνα: Ελληνική Παιδεία. Α΄ έκδοση: 1930-1950. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=επίσταση&oldid=5314635"