επίχριση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επίχριση	οι	επιχρίσεις
γενική	της	επίχρισης*	των	επιχρίσεων
αιτιατική	την	επίχριση	τις	επιχρίσεις
κλητική		επίχριση		επιχρίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιχρίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίχριση < (ελληνιστική κοινή) ἐπίχρισις < ἐπιχρίω < χρίω

Ουσιαστικό

επίχριση θηλυκό

• το σκέπασμα, η επάλειψη, το άλειμμα, η επικάλυψη μιας επιφάνειας με κάποια ρευστή ουσία που μετέπειτα στερεοποιείται

  η επίχριση των τοιχών με ασβέστη αποτελεί κανόνα υγιεινής

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη επιχρίω

Μεταφράσεις

    επίχριση

αγγλικά : application (en), dab (en)