επαλήθευση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | επαλήθευση | οι | επαληθεύσεις |
| γενική | της | επαλήθευσης* | των | επαληθεύσεων |
| αιτιατική | την | επαλήθευση | τις | επαληθεύσεις |
| κλητική | επαλήθευση | επαληθεύσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, επαληθεύσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- επαλήθευση < επαληθεύω + -ση ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική vérification)
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
επαλήθευση θηλυκό
- η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του επαληθεύω
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
επαλήθευση
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δύναμη' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -ση (νέα ελληνικά)
- Μεταφραστικά δάνεια από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)