επαναστάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	επαναστάτης	οι	επαναστάτες
γενική	του	επαναστάτη	των	επαναστατών
αιτιατική	τον	επαναστάτη	τους	επαναστάτες
κλητική		επαναστάτη		επαναστάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επαναστάτης < επανάστα(ση) + -της

Προφορά

ΔΦΑ : /e.pa.naˈsta.tis/

Ουσιαστικό

επαναστάτης αρσενικό (θηλυκό: επαναστάτρια, επαναστάτισσα)

1. αυτός που δημιουργεί ή συμμετέχει σε μια επανάσταση, που πηγαίνει ενάντια στην εξουσία

   ≈ συνώνυμα: αντάρτης, ρέμπελος, στασιαστής

2. αυτός που πηγαίνει ενάντια στη παράδοση και τις κοινωνικές αξίες

   ≈ συνώνυμα: ριζοσπάστης, αντικομφορμιστής

Συγγενικά

• επαναστατικός
• επαναστατικότητα
• επαναστατισμός
• επαναστατώ

Σύνθετα

• αντεπαναστάτης

Μεταφράσεις

    επαναστάτης

αγγλικά : rebel (en), insurgent (en), revolutionary (en), revolutionist (en) γαλλικά : rebelle (fr), insurgé (fr), revolté (fr), révolutionnaire (fr) γερμανικά : Rebell (de)