επαναστάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	επαναστάτης	οι	επαναστάτες
γενική	του	επαναστάτη	των	επαναστατών
αιτιατική	τον	επαναστάτη	τους	επαναστάτες
κλητική		επαναστάτη		επαναστάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

επαναστάτης < επανάστα(ση) + -της

επαναστάτης αρσενικό (θηλυκό: επαναστάτρια, επαναστάτισσα)

αυτός που δημιουργεί ή συμμετέχει σε μια επανάσταση, που πηγαίνει ενάντια στην εξουσία
≈ συνώνυμα: αντάρτης, ρέμπελος, στασιαστής
αυτός που πηγαίνει ενάντια στη παράδοση και τις κοινωνικές αξίες
≈ συνώνυμα: ριζοσπάστης, αντικομφορμιστής

επαναστάτης