επώνυμος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	επώνυμος	η	επώνυμη	το	επώνυμο
γενική	του	επώνυμου	της	επώνυμης	του	επώνυμου
αιτιατική	τον	επώνυμο	την	επώνυμη	το	επώνυμο
κλητική		επώνυμε		επώνυμη		επώνυμο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	επώνυμοι	οι	επώνυμες	τα	επώνυμα
γενική	των	επώνυμων	των	επώνυμων	των	επώνυμων
αιτιατική	τους	επώνυμους	τις	επώνυμες	τα	επώνυμα
κλητική		επώνυμοι		επώνυμες		επώνυμα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

επώνυμος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπώνυμος (φερώνυμος, ονομασμένος από κάποιον ή κάτι). Συγχρονικά αναλύεται σε (επι-) επ- + -ώνυμος

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈpo.ni.mos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πώ‐νυ‐μος

Επίθετο

επώνυμος, -η, -ο

1. που είναι γνωστό τ’ όνομά του, που το γνωρίζουμε
2. που όλοι τον γνωρίζουν και τον αναγνωρίζουν
3. που γνωρίζουμε το όνομα κάποιου που έκανε μια ενέργεια

   ↪ επώνυμη καταγγελία

   ≠ αντώνυμα: ανώνυμος

4. (ουσιαστικοποιημένο) → δείτε τη λέξη επώνυμο

Αντώνυμα

• ανεπώνυμος

Πολυλεκτικοί όροι

• επώνυμος άρχων / άρχοντας (στην αρχαία Αθήνα)

Συγγενικές λέξεις

• ανεπώνυμος
• επώνυμα (επίρρημα)
• επωνυμία
• επωνυμικός
• επώνυμο
• επωνύμως (επίρρημα)
• ονοματεπώνυμο
• παρεπώνυμο
• συνεπώνυμος
• χριστεπώνυμος

• Λέξεις με επωνυμ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

→ και δείτε τις λέξεις επί και όνομα

Μεταφράσεις

    επώνυμος

αγγλικά : eponymous (en) γαλλικά : éponyme (fr)

Πηγές

• επώνυμος -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• επώνυμος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023)