εστιάτορας

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο εστιάτορας οι εστιάτορες
      γενική του εστιάτορα των εστιατόρων
    αιτιατική τον εστιάτορα τους εστιάτορες
     κλητική εστιάτορα εστιάτορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

εστιάτορας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἑστιάτωρ (οργανωτής συμποσίου) από την αιτιατική ενικού «τὸν ἑστιάτορα» [1] < ἑστιάω < ἑστία

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /e.stiˈa.to.ɾas/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐στι‐ά‐το‐ρας

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

εστιάτορας αρσενικό ή θηλυκό

  1. (επάγγελμα) που έχει στην ιδιοκτησία του εστιατόριο ή είναι υπεύθυνος γι’ αυτό
  2. (στρατιωτικός όρος) στρατιώτης που είναι υπεύθυνος για το στρατιωτικό εστιατόριο, για την προετοιμασία των γευμάτων, την καθαριότητα κ.λπ.

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    εστιάτορας

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ↑ εστιάτορας -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=εστιάτορας&oldid=5633535"