εσχάτη

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εσχάτη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐσχάτη

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈsxa.ti/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐σχά‐τη

Κλιτικός τύπος επιθέτου

εσχάτη

• (λόγιο) ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του έσχατος

  άλλες μορφές: έσχατη

Εκφράσεις

• εσχάτη προδοσία
• εσχάτη των ποινών