ευαρέσκεια

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ευαρέσκεια	ευαρέσκειες
γενική	ευαρέσκειας	ευαρεσκειών
αιτιατική	ευαρέσκεια	ευαρέσκειες
κλητική	ευαρέσκεια	ευαρέσκειες

Ετυμολογία

ευαρέσκεια < ευ- + αρέσκεια (πβ. αρχαία ελληνική εὐάρεσκος)

Ουσιαστικό

ευαρέσκεια θηλυκό

1. η ευχαρίστηση ή η (ηθική) ικανοποίηση

   Οι κάτοικοι της επαρχίας ταύτης αφωσιωμένοι εις τα καθεστώτα, και πλήρη έγοντες ευαρέσκειαν διά την οποίαν απολαύουν αφ' ότου ανελαύετε τα ηνία της Κυβερνήσεως ησυχίαν, αποστρέφονται τα ολέθρια κινήματα των ραδιούργων εκείνων... (2/8/1831 *)

2. η ηθική αμοιβή ή ο έπαινος που εκφράζεται από κάποιον προϊστάμενο ή ανώτερο

Συνώνυμα

• ευχαρίστηση
• ικανοποίηση

Αντώνυμα

• δυσαρέσκεια

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις: αρέσκεια, ευ και αρέσω

Μεταφράσεις

    ευαρέσκεια

αγγλικά : gratification (en)