ευγλώττως
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ευγλώττως < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή εὐγλώττως < αρχαία ελληνική εὔγλωττος (αττική διάλεκτος). Συγχρονικά αναλύεται σε εύγλωττ(ος) + -ως.
Επίρρημα[επεξεργασία]
ευγλώττως
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ευγλώττως
|
Πηγές[επεξεργασία]
- «εύγλωττος (& ευγλώττως)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
Κατηγορίες:
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -ως (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Επιρρήματα (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Παρωχημένοι όροι (νέα ελληνικά)
- Λόγιοι όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)