ευσυνειδησία

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ευσυνειδησία	ευσυνειδησίες
γενική	ευσυνειδησίας	ευσυνειδησιών
αιτιατική	ευσυνειδησία	ευσυνειδησίες
κλητική	ευσυνειδησία	ευσυνειδησίες

Προφορά

ΔΦΑ : /ef.si.ni.ði.'si.a/

Ετυμολογία

ευσυνειδησία < αρχαία ελληνική εὖ + συνείδησις

Η λέξη συνείδηση προέρχεται από το απαρέμφατο συν-ειδέναι[2] < οίδα = γνωρίζω, (σύν+οιδα) = γνωρίζω καλώς, εξ ιδίας αντιλήψεως[3] που αποδόθηκε και στα λατινικά [4]με την ακριβή εννοιολογική της σημασία, ως conscientia, που σημαίνει γνωρίζω πλήρως. Την ίδια λέξη χρησιμοποιεί πρώτος ο Γάλλος φιλόσοφος Ντεκάρτ και λίγο αργότερα ο John Locke (Τζον Λοκ) στα αγγλικά ως Conscience που μεταγενέστερα μεταβάλλεται σε Concience. Από την ίδια ρίζα παράγονται οι λέξεις Sence = αίσθηση, sense = έννοια, αλλά και Science = επιστήμη που στα ελληνικά σημαίνει «προσήλωση του νου»,[5] από το αυτοτελές ρήμα επίσταμαι = γνωρίζω εμπείρως. Όσον αφορά την ετυμολογία της λέξης συνείδηση και ο Γ. Μπαμπινιώτης εκφράζει την άποψη ότι προέρχεται από το απαρέμφατο συν-ειδ-έναι του ρήματος σύνοιδα = γνωρίζω καλά, ξέρω [6].

Ουσιαστικό

ευσυνειδησία θηλυκό

1. συνέπεια, υπευθυνότητα, συνείδηση

   η επαγγελματική ευσυνειδησία

Συγγενικές λέξεις

• ευσυνείδητος

Μεταφράσεις

    ευσυνειδησία

αγγλικά : conscience (en)

Παραπομπές

1. ↑ Ντεκάρτ (Descartes·εξελλην. Καρτέσιος) Ρενέ, Κανόνες για την καθοδήγηση του πνεύματος (Regulae ad directionem ingenii- ημιτελές (1629)
2. ↑ Ν.Π.Ανδριώτης, Ετυμολογικό Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής, Ινστιτούτο νεοελληνικών σπουδών 8η έκδ.2001 σ.349 ISBN 960-231-036-7
3. ↑ Λεξικό Ανωμάλων ρημάτων Α. Γεωργοπαπαδάκου, Βιβλιοπωλείον ΜΟΛΧΟ, Θεσσαλονίκη 1958 σ.126
4. ↑ Ευστράτιος Τσακαλώτος, Lexicon Latino-Graecum, (πρώτη έκδοση 1921) ISBN 960-205-274-0
5. ↑ Α.Ν.Γιάνναρη, ΕΠΙΤΟΜΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ, τόμ. Α΄ σ.836, Εκδ. Ανέστη Κωνσταντινίδη (1888)
6. ↑ Γ.Μπαμπινιώτης, ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, Κέντρο Λεξικολογίας, σελ.1720, ISBN 960-86190-0-9