ευτελής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ευτελής	η	ευτελής	το	ευτελές
γενική	του	ευτελούς*	της	ευτελούς	του	ευτελούς
αιτιατική	τον	ευτελή	την	ευτελή	το	ευτελές
κλητική		ευτελή(ς)		ευτελής		ευτελές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ευτελείς	οι	ευτελείς	τα	ευτελή
γενική	των	ευτελών	των	ευτελών	των	ευτελών
αιτιατική	τους	ευτελείς	τις	ευτελείς	τα	ευτελή
κλητική		ευτελείς		ευτελείς		ευτελή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ευτελής < αρχαία ελληνική εὐτελής (ευ+τελος)

Επίθετο

ευτελής, -ής, -ές

• αυτός που έχει μικρή χρηματική αξία, ο φτηνός

κλοπή αντικειμένων ευτελούς αξίας, ευτελές ποσό

• άνθρωπος τιποτένιος, χωρίς αρχές, ποταπός, φτηνός

Συγγενικά

• ευτέλεια
• ευτελίζω, εξευτελίζω
• ευτελώς

Μεταφράσεις

    ευτελής

γαλλικά : vil (fr)