ευφώνιο

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το ευφώνιο τα ευφώνια
      γενική του ευφώνιου
ευφωνίου
των ευφώνιων
ευφωνίων
    αιτιατική το ευφώνιο τα ευφώνια
     κλητική ευφώνιο ευφώνια
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Ευφώνιο.

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ευφώνιο: (αντιδάνειο) < (καθαρεύουσα) εὐφώνιον < διαγλωσσικοί όροι euphonium < αρχαία ελληνική εὔφωνος (που έχει γλυκιά φωνή) + -ιον. Η λέξη υπάρχει στις ευρωπαϊκές γλώσσες μετά το 1843, χρονιά της κατασκευής του οργάνου. [1]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /eˈfo.ni.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός: ευ‐φώ‐νι‐ο

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

ευφώνιο ουδέτερο

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

  • (Καθαρεύουσα): το εὐφώνιον [2]
    ΣτΕ: Ο Δημητράκος δίνει και δεύτερη σημασία, που θυμίζει μάλλον περιγραφή της glass harmonica (en) (αρμόνικα): όργανο με γυάλινους σωλήνες που παράγουν ήχο όταν τρίβονται με βρεγμένα χέρια, και αποδίδουν τη χρωματική κλίμακα.
Από αριστερά πρός τα δεξιά: άλτο κόρνο, Baryton ή Baritonhorn και ευφώνιο.

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. Euphonium στην αγγλική Βικιπαίδεια 
  2. «εὐφώνιον» - Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .