εφόρμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εφόρμηση	οι	εφορμήσεις
γενική	της	εφόρμησης*	των	εφορμήσεων
αιτιατική	την	εφόρμηση	τις	εφορμήσεις
κλητική		εφόρμηση		εφορμήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εφορμήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εφόρμηση < ελληνιστική κοινή ἐφόρμησις < αρχαία ελληνική ἐφορμάω

Ουσιαστικό

εφόρμηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εφορμώ

Μεταφράσεις

    εφόρμηση

αγγλικά : rush (en) γαλλικά : attaque (fr)