εἰδωλομανία

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

εἰδωλομανία< (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή εἰδωλομανία. Μορφολογικά αναλύεται σε είδωλ(ον) + -ο- + -μανία

Ουσιαστικό

εἰδωλομανία θηλυκό

• συνώνυμο του εἰδωλολατρία

Πηγές

• ειδωλομανία -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	εἰδωλομανίᾱ	αἱ	εἰδωλομανίαι
γενική	τῆς	εἰδωλομανίᾱς	τῶν	εἰδωλομανιῶν
δοτική	τῇ	εἰδωλομανίᾳ	ταῖς	εἰδωλομανίαις
αιτιατική	τὴν	εἰδωλομανίᾱν	τὰς	εἰδωλομανίᾱς
κλητική ὦ!		εἰδωλομανίᾱ		εἰδωλομανίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		εἰδωλομανίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		εἰδωλομανίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εἰδωλομανία< είδωλ(ον) + -ο- + -μανία

Ουσιαστικό

εἰδωλομανία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) συνώνυμο του εἰδωλολατρία

Συγγενικά

• εἰδωλομανέω / εἰδωλομανέω
• εἰδωλομανής

→ και δείτε τις λέξεις εἴδωλον και μανία

Πηγές

• εἰδωλομανία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.