ζηλώτρια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ζηλώτρια	οι	ζηλώτριες
γενική	της	ζηλώτριας	των	ζηλωτριών
αιτιατική	τη	ζηλώτρια	τις	ζηλώτριες
κλητική		ζηλώτρια		ζηλώτριες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζηλώτρια < ζηλω(τής) + -τρια

Προφορά

ΔΦΑ : /ziˈlo.tɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ζη‐λώ‐τρι‐α

Ουσιαστικό

ζηλώτρια θηλυκό

• θηλυκό του ζηλωτής

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το θηλυκό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε ζηλωτής

    ζηλώτρια

γαλλικά : zélote (fr)

Πηγές

• ζηλώτρια -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• ζηλώτρια - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ζηλώτρια < αρχαία ελληνική ζηλω(τής) + -τρια

Ουσιαστικό

ζηλώτρια θηλυκό

• η οπαδός

  άλλες μορφές: ζηλωτρία

Πηγές

• ζηλώτρια - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)