ζητιάνος
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | ζητιάνος | οι | ζητιάνοι |
| γενική | του | ζητιάνου | των | ζητιάνων |
| αιτιατική | τον | ζητιάνο | τους | ζητιάνους |
| κλητική | ζητιάνε | ζητιάνοι | ||
| Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- ζητιάνος < μεσαιωνική ελληνική ζητ(εία) + -ιάνος < αρχαία ελληνική ζητέω / ζητῶ[1]
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ziˈtça.nos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ζη‐τιά‐νος
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
ζητιάνος αρσενικό, ζητιάνα θηλυκό (ουδέτερο, → δείτε τη λέξη ζητιανάκι)
- αυτός που ζητάει από τους περαστικούς να τον λυπηθούν και να του δώσουν λίγα χρήματα ή άλλη οικονομική βοήθεια
Συνώνυμα
[επεξεργασία]Συγγενικά
[επεξεργασία]→ και δείτε τη λέξη ζητεία
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
αυτός που ζητάει από τους περαστικούς να τον λυπηθούν
|
Αναφορές
[επεξεργασία]
- ↑ ζητιάνος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας