θέναρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	θέναρ	τὰ	θέναρᾰ
γενική	τοῦ	θέναρος	τῶν	θενάρων
δοτική	τῷ	θέναρῐ	τοῖς	θέναρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	θέναρ	τὰ	θέναρᾰ
κλητική ὦ!		θέναρ		θέναρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θέναρε
γεν-δοτ	τοῖν		θενάροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἄορ' όπως «ἔαρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θέναρ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

θέναρ, -αρος ουδέτερο

• (ανθρώπινο σώμα) σαρκώδης προεξοχή της παλάμης που σχηματίζεται από τους μυς του αντίχειρα στη βάση του, το κοίλο της παλάμης.

Πηγές

• θέναρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θέναρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.