θέσπισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	θέσπισῐς	αἱ	θεσπίσεις
γενική	τῆς	θεσπίσεως	τῶν	θεσπίσεων
δοτική	τῇ	θεσπίσει	ταῖς	θεσπίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	θέσπισῐν	τὰς	θεσπίσεις
κλητική ὦ!		θέσπισῐ		θεσπίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θεσπίσει
γεν-δοτ	τοῖν		θεσπισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θέσπισις < θεσπί(ζω) + -σις

Ουσιαστικό

θέσπισις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• η προφητεία

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) θέσπισις: η θέσπιση

Πηγές

• θέσπισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.