θίγω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

θίγω < μεσαιωνική ελληνική θίγω < αρχαία ελληνική θιγγάνω (αόριστος β’: ἔθιγον) (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική toucher)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈθi.ɣo/

Ρήμα

θίγω (παθητική φωνή: θίγομαι)

1. προσβάλλω
2. βλάπτω υλικά ή ηθικά
3. περιορίζω το δικαίωμα κάποιου πάνω σε κάτι ή του το αφαιρώ
4. επεμβαίνω, για να επιφέρω αλλαγές σε κάτι
5. ακουμπώ, χρησιμοποιώ
6. αφορώ
7. μιλάω για κάτι ευκαιριακά και επιφανειακά

Συγγενικά

• άθικτος
• ακροθιγής
• ακροθιγώς
• εύθικτος
• ευθιξία
• θιγμένος
• θίξιμο

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	θίγω	έθιγα	θα θίγω	να θίγω		θίγοντας
β' ενικ.	θίγεις	έθιγες	θα θίγεις	να θίγεις	θίγε
γ' ενικ.	θίγει	έθιγε	θα θίγει	να θίγει
α' πληθ.	θίγουμε	θίγαμε	θα θίγουμε	να θίγουμε
β' πληθ.	θίγετε	θίγατε	θα θίγετε	να θίγετε	θίγετε
γ' πληθ.	θίγουν(ε)	έθιγαν θίγαν(ε)	θα θίγουν(ε)	να θίγουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		έθιξα	θα θίξω	να θίξω		θίξει
β' ενικ.		έθιξες	θα θίξεις	να θίξεις	θίξε
γ' ενικ.		έθιξε	θα θίξει	να θίξει
α' πληθ.		θίξαμε	θα θίξουμε	να θίξουμε
β' πληθ.		θίξατε	θα θίξετε	να θίξετε	θίξτε
γ' πληθ.		έθιξαν θίξαν(ε)	θα θίξουν(ε)	να θίξουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω θίξει	είχα θίξει	θα έχω θίξει	να έχω θίξει
β' ενικ.	έχεις θίξει	είχες θίξει	θα έχεις θίξει	να έχεις θίξει
γ' ενικ.	έχει θίξει	είχε θίξει	θα έχει θίξει	να έχει θίξει
α' πληθ.	έχουμε θίξει	είχαμε θίξει	θα έχουμε θίξει	να έχουμε θίξει
β' πληθ.	έχετε θίξει	είχατε θίξει	θα έχετε θίξει	να έχετε θίξει
γ' πληθ.	έχουν θίξει	είχαν θίξει	θα έχουν θίξει	να έχουν θίξει

Μεταφράσεις

    θίγω

αγγλικά : impugn (en)(1), affront (en)(1), affect (en) γαλλικά : atteindre (fr), porter atteinte (fr), aborder (fr), évoquer (fr) γερμανικά : berühren (de), verletzen (de), ansprechen (de)