θαρραλέος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	θαρραλέος	η	θαρραλέα	το	θαρραλέο
γενική	του	θαρραλέου	της	θαρραλέας	του	θαρραλέου
αιτιατική	τον	θαρραλέο	τη	θαρραλέα	το	θαρραλέο
κλητική		θαρραλέε		θαρραλέα		θαρραλέο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	θαρραλέοι	οι	θαρραλέες	τα	θαρραλέα
γενική	των	θαρραλέων	των	θαρραλέων	των	θαρραλέων
αιτιατική	τους	θαρραλέους	τις	θαρραλέες	τα	θαρραλέα
κλητική		θαρραλέοι		θαρραλέες		θαρραλέα
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θαρραλέος < αρχαία ελληνική θαρραλέος, θαρραλέα, θαρραλέον ( και θαρσαλέος)

Προφορά

ΔΦΑ : /θa.ɾaˈle.os/

Επίθετο

θαρραλέος, -α, -ο

• που έχει θάρρος

• Δεν φοβάται το σκοτάδι, είναι θαρραλέο παιδί

• που φανερώνει θάρρος, δύναμη, ψυχικό σθένος, ίσως και υποτίμηση του κινδύνου

• θαρραλέα προσπάθεια

Συγγενικές λέξεις

• θαρρετός
• θάρρος
• θαρραλέα (επίρρημα)

Συνώνυμα

• γενναίος
• τολμηρός
• σθεναρός

Μεταφράσεις

    θαρραλέος

αγγλικά : intrepid (en), λαϊκότροπα: heart (en), guts (en) γαλλικά : courageux (fr) εσπεράντο : kuraĝa (eo) ισπανικά : valiente (es), intrépido (es), audaz (es) ουγγρικά : bátor (hu) ρωσικά : бравый (ru) (bravyï) σουαχίλι : hodari (sw)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Επίθετο

θαρραλέος, -α, -ον

• αττικός τύπος του θαρσαλέος