θεανδρικός

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	θεανδρικός	ἡ	θεανδρική	τὸ	θεανδρικόν
γενική	τοῦ	θεανδρικοῦ	τῆς	θεανδρικῆς	τοῦ	θεανδρικοῦ
δοτική	τῷ	θεανδρικῷ	τῇ	θεανδρικῇ	τῷ	θεανδρικῷ
αιτιατική	τὸν	θεανδρικόν	τὴν	θεανδρικήν	τὸ	θεανδρικόν
κλητική ὦ!		θεανδρικέ		θεανδρική		θεανδρικόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	θεανδρικοί	αἱ	θεανδρικαί	τὰ	θεανδρικά
γενική	τῶν	θεανδρικῶν	τῶν	θεανδρικῶν	τῶν	θεανδρικῶν
δοτική	τοῖς	θεανδρικοῖς	ταῖς	θεανδρικαῖς	τοῖς	θεανδρικοῖς
αιτιατική	τοὺς	θεανδρικούς	τὰς	θεανδρικάς	τὰ	θεανδρικά
κλητική ὦ!		θεανδρικοί		θεανδρικαί		θεανδρικά
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θεανδρικός < θέανδρ(ος) + -ικός < αρχαία ελληνική θεός + ἀνήρ, ἀνδρ-

Επίθετο

θεανδρικός, -ή, -όν

• που έχει σχέση με τη θεία και την ανθρώπινη φύση ή αναφέρεται στην ενανθρώπιση, τη θεανθρωπία, τη θεανδρία

Συγγενικά

• θεανδρικῶς
• θέανδρος
• → δείτε τις λέξεις θεός και ἀνήρ

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• θεανδρικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.