θεοκρισία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	θεοκρισία	οι	θεοκρισίες
γενική	της	θεοκρισίας	των	θεοκρισιών
αιτιατική	τη	θεοκρισία	τις	θεοκρισίες
κλητική		θεοκρισία		θεοκρισίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεοκρισία < θεός+κρίση

Ουσιαστικό

θεοκρισία θηλυκό

1. (Χριστιανισμός) η τελική κρίση στην ημέρα της κρίσης
2. τελετουργία στα αρχαία χρόνια με την οποία φαινόταν αν κάποιος έλεγε την αλήθεια σε μία δίκη ή αντιδικεία

Μεταφράσεις

    θεοκρισία