θεοληψία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	θεοληψία	οι	θεοληψίες
γενική	της	θεοληψίας	των	θεοληψιών
αιτιατική	τη	θεοληψία	τις	θεοληψίες
κλητική		θεοληψία		θεοληψίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεοληψία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή θεοληψία, θεο- + -ληψία < αρχαία ελληνική θεόληπτος

Προφορά

ΔΦΑ : /θe.o.liˈpsi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : θε‐ο‐λη‐ψί‐α

Ουσιαστικό

θεοληψία θηλυκό

• (θρησκεία) η ιδιότητα του θεόληπτου
  1. η θεοπνευστία
  2. η θρησκοληψία, η δεισιδαιμονία

Μεταφράσεις

    θεοληψία

→ δείτε τις λέξεις θεοπνευστία και θρησκοληψία

Πηγές

• s.v. «θεόληπτος» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	θεοληψίᾱ	αἱ	θεοληψίαι
γενική	τῆς	θεοληψίᾱς	τῶν	θεοληψιῶν
δοτική	τῇ	θεοληψίᾳ	ταῖς	θεοληψίαις
αιτιατική	τὴν	θεοληψίᾱν	τὰς	θεοληψίᾱς
κλητική ὦ!		θεοληψίᾱ		θεοληψίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θεοληψίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		θεοληψίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεοληψία (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική θεό(ληπτος) θεο- + -ληψία

Ουσιαστικό

θεοληψία θηλυκό

1. έμπνευση
2. δεισιδαιμονία
3. τρέλα

Πηγές

• θεοληψία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.