θεοσεβής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	θεοσεβής	η	θεοσεβής	το	θεοσεβές
γενική	του	θεοσεβούς*	της	θεοσεβούς	του	θεοσεβούς
αιτιατική	τον	θεοσεβή	τη	θεοσεβή	το	θεοσεβές
κλητική		θεοσεβή(ς)		θεοσεβής		θεοσεβές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	θεοσεβείς	οι	θεοσεβείς	τα	θεοσεβή
γενική	των	θεοσεβών	των	θεοσεβών	των	θεοσεβών
αιτιατική	τους	θεοσεβείς	τις	θεοσεβείς	τα	θεοσεβή
κλητική		θεοσεβείς		θεοσεβείς		θεοσεβή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θεοσεβής < αρχαία ελληνική θεοσεβής

Επίθετο

θεοσεβής, -ής, -ές

• που δείχνει σεβασμό προς το θεό

Συνώνυμα

• θεοσεβούμενος
• ευσεβής
• ευλαβής

Μεταφράσεις

    θεοσεβής

γαλλικά : pieux (fr), dévot (fr) ισπανικά : devoto (es), piadoso (es)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θεοσεβής < θεός + σέβω

Επίθετο

θεοσεβής, -ής, -ές

1. αυτός που σέβεται τον θεό ή τους θεούς
2. ο ευσεβής, ο θρήσκος

Πηγές

• θεοσεβής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θεοσεβής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.