θεότης

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης : θεόπτης

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

θεότης < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή θεότης. Συγχρονικά αναλύεται σε θε(ός) + -ότης

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

θεότης θηλυκό

  1. (θρησκεία) ο Θεός
  2. η θεία φύση

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη θεός

Πηγές[επεξεργασία]


Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ θεότης αἱ θεότητες
      γενική τῆς θεότητος τῶν θεοτήτων
      δοτική τῇ θεότητῐ ταῖς θεότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν θεότητᾰ τὰς θεότητᾰς
     κλητική ὦ! θεότης θεότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  θεότητε
γεν-δοτ τοῖν  θεοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

θεότης < αρχαία ελληνική θεός, θέμα θε- + -ότης.
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: θεότης ⇘ νέα ελληνικά: θεότητα

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

θεότης θηλυκό

Πηγές[επεξεργασία]

Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=θεότης&oldid=5577685"