θηριομάχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	θηριομάχος	οι	θηριομάχοι
γενική	του/της	θηριομάχου	των	θηριομάχων
αιτιατική	τον/τη	θηριομάχο	τους/τις	θηριομάχους
κλητική		θηριομάχε		θηριομάχοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θηριομάχος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή θηριομάχος. Μορφολογικά αναλύεται σε θηρί(ο) + -ο- + -μάχος

Προφορά

ΔΦΑ : /θi.ɾi.oˈma.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : θη‐ρι‐ο‐μά‐χος

Ουσιαστικό

θηριομάχος αρσενικό ή θηλυκό

• που μάχεται με τα θηρία

Συγγενικά

• θηριομαχία
• θηριομαχώ

→ και δείτε τις λέξεις θηρίο και μάχη

Μεταφράσεις

    θηριομάχος

Πηγές

• Λέξεις με θηριομαχ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	θηριομάχος	οἱ	θηριομάχοι
γενική	τοῦ	θηριομάχου	τῶν	θηριομάχων
δοτική	τῷ	θηριομάχῳ	τοῖς	θηριομάχοις
αιτιατική	τὸν	θηριομάχον	τοὺς	θηριομάχους
κλητική ὦ!		θηριομάχε		θηριομάχοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θηριομάχω
γεν-δοτ	τοῖν		θηριομάχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θηριομάχος < αρχαία ελληνική θηρί(ον) + -ο- + -μάχος

Ουσιαστικό

θηριομάχος, -ου αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ο θηριομάχος

  άλλες μορφές: θηριομάχης

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις θηρίον και μάχη

Πηγές

• θηριομάχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.