θηριοτροφεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	θηριοτροφεῖον	τὰ	θηριοτροφεῖᾰ
γενική	τοῦ	θηριοτροφείου	τῶν	θηριοτροφείων
δοτική	τῷ	θηριοτροφείῳ	τοῖς	θηριοτροφείοις
αιτιατική	τὸ	θηριοτροφεῖον	τὰ	θηριοτροφεῖᾰ
κλητική ὦ!		θηριοτροφεῖον		θηριοτροφεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θηριοτροφείω
γεν-δοτ	τοῖν		θηριοτροφείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θηριοτροφεῖον < θηριοτρόφ(ος) + -εῖον. Μορφολογικά αναλύεται σε αρχαία ελληνική θηρί(ον) + -ο- + τροφεῖον < τρέφω

Ουσιαστικό

θηριοτροφεῖον, -ου ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) θηριοτροφείο

Πηγές

• θηριοτροφεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.