θιασώτης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θιασώτης	οι	θιασώτες
γενική	του	θιασώτη	των	θιασωτών
αιτιατική	τον	θιασώτη	τους	θιασώτες
κλητική		θιασώτη		θιασώτες
όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θιασώτης < (λόγιο) αρχαία ελληνική θιασώτης. Συγχρονικά αναλύεται σε θίασ(ος) + -ώτης

Ουσιαστικό

θιασώτης αρσενικό (θηλυκό θιασώτρια)

• οπαδός, θαυμαστής, λάτρης

  είναι θιασώτης της ποίησης και της λογοτεχνίας

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη θίασος

Μεταφράσεις

    θιασώτης

αγγλικά : adherent (en)