θιασώτης

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

θιασώτης < (λόγιο) < αρχαία ελληνική θιασώτης. Συγχρονικά αναλύεται σε θίασ(ος) + -ώτης

Ουσιαστικό

θιασώτης αρσενικό

• οπαδός, θαυμαστής, λάτρης

  είναι θιασώτης της ποίησης και της λογοτεχνίας

Συγγενικές λέξεις

• θίασος

Μεταφράσεις

    θιασώτης

αγγλικά : adherent (en)