θρήνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θρήνος	οι	θρήνοι
γενική	του	θρήνου	των	θρήνων
αιτιατική	τον	θρήνο	τους	θρήνους
κλητική		θρήνε		θρήνοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θρήνος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική θρῆνος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈθɾi.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : θρή‐νος

Ουσιαστικό

θρήνος αρσενικό

1. κλάμα έντονο και παρατεταμένο

   ※  Όταν μαθεύτηκε στη χώρα η επιστροφή του Σαμουήλ και η καταστροφή του στρατού του, η χαρά της παραμονής μεταστράφηκε σε θρήνο. (Πηνελόπη Δέλτα, Για την πατρίδα)

2. (λογοτεχνία, μουσική) λογοτεχνικό έργο έμμετρο (συχνά μελοποιημένο) που εκφράζει θλίψη για ένα σημαντικό γεγονός ιστορικό ή προσωπικό

   ⮡  λαϊκοί θρήνοι (μοιρολόγια)

   ⮡  ο Θρήνος της Κωνσταντινουπόλεως (ποίημα που θρηνεί για την άλωση της Πόλης)

Συνώνυμα

• κλαυθμός
• κλαυθμός και οδυρμός
• οδυρμός

Συγγενικά

• αθρήνητα (επίρρημα)
• αθρήνητος
• αξιοθρήνητα (επίρρημα)
• αξιοθρήνητος
• θρηνητικά (επίρρημα)
• θρηνητικός
• θρηνολόγημα
• θρηνολογία
• θρηνολογώ
• θρηνοτράγουδο
• θρηνώ, θρηνούμαι
• θρηνώδημα
• θρηνώδης, θρηνώδες
• θρηνωδία
• θρηνώδικος
• θρηνωδός
• θρηνωδώ
• πικροθρήνητος
• πολυθρήνητος
• πολυθρηνώ

• Όροι με θρην- — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)

Μεταφράσεις

    θρήνος

γαλλικά : complainte (fr), lamentation (fr)

Πηγές

• θρήνος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• θρήνος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)